W transie tfórczym

Tektur,pastels, węgiels

*

Jak dusza ma się wyrywa

Do spłodzenia jakiegoś dzieła!

Jak na wielu płaszczyznach

Chciałabym ślad odcisnąć

Godne marzyciela plany snując

Nowość różnorodności w sztuce

Jaki zapał, jakie chęci!

Jak wiele dziedzin!

Mą duszę niespokojną nęci!

Stworzyć dzieła literackie

Bądź malarskie

Przesycone oryginalnym blaskiem!

Bądź muzyczne, śpiewne

Gdzie głos serca 

Radość duszy wybałuszy!

Bądź w ruchu coś utrwalić

Ruchem obalić 

 Ciało w nowatorski taniec wprawić

I w niebezpiecznym transie

Zatracić Się!

Wtedy gdy wyrwę z się

Nadmiar chęci twórczej

Będę mogła opaść z lekka

Na kującą trawę

I z uśmiechem z uniesienia

Snuć razem z Panem

Dalsze plany

Mego istnienia.

Aby 

Wypłynęły na otchłań rzeczywistości

Aby te plany snute dziennie codziennie

Nie zostały zniweczone

Poprzez brak zapału 

czy

Olśnienia

Będące wynikiem

Boskiego natchnienia!

*

Niechaj Bóg się nad nami zlituje!

I użyczy nam, choć trochę

Swojej mocy w tworzeniu

Ludzkiego Edenu

Każdemu stworzeniu

Na swój odrębny

Sposób.