Wojownik

tech. mix. płótno



*

Trzy dania- trzy walki

„Trzy dania miałem do przetrwania!

Gdy pierwsze okazało się najcięższe

Zrozumiałem, że dwa pozostałe

Przetrawić już dam radę.

I je przetrawiłem.

Przerabiając swe potrawy

W letnią, bladą masę;|

Pozbawiając je zbytecznej chwały

Z krwistych i pikantnych na pierwszy oka rzut

Ostudziłem ich zapały i tym samym

Mistrzem Polski-Muay Thai

Się stałem.”

*

Nieoczekiwany obrót sprawy

Wydarzył się w weekend ten

Na który czekałem tak cierpliwie

Po kontuzji uzyskanej niechybnie.

Zadała mi ona niemocy znamiona

Dla mej duszy oraz ciała

Chęć zdobycia ważnego-

Uno momento zostało lekko opóźnione.

Czasu tego nie strawiłem na narzekania próżne

Lecz do dzieła się zabrałem

W zarodku dławiąc tę mą kontuzję.

Bardzo pożytecznie w moim fachu

Doskonaliłem innych rano i wieczorem

Oraz siebie, nawet wtedy gdy nie chciałem.

Codziennie, nakładając na me ręce

Drugie, zastępcze do ciężkiego boju gotowałem

Choć wiedziałem, że trochę w tyle zostałem.

Lecz ciężkim potem i pewnym ciosem

Pewnego dnia się wyprzedziłem

I na ring upragniony od roku wstąpiłem:

W ciszy dostojnej pewnej, pozie wkroczyłem

W sercu przeganiając lekką trwogę, z marzeniem w głowie

Na ostre starcie nastawiłem.

*

Przeciągnąłem trzy walki z rzędu!

Będące zależnie od przeciwnika

w różnym stopniu- mocne.

W pierwszej walce przestępując ringu lin granice

adrenalina uderzyła mi do głowy

i parząca krew zalała moje lice.

Opanować się zdołałem gdy na chwilę

oczy zamykając- na widok piękny natrafiłem.

Pomyślałem wtedy:

-wyboru nie mam! porządnie walkę stoczyć trzeba!

Oderwałem więc od maty energicznie swoje pięty

i z impetem wskoczyłem w wir brutalnie ciężki!

Pięści ściśnięte i nogi napięte

za sprawą wylanego potu codziennie
wykorzystałem nader umiejętnie

lecz mój konkurent słabym nie był

więc bez prezentów się nie obył.

Oboje w tej walce szczodrzy byliśmy!

I mocnych natarć nie szczędziliśmy!

Groźne były często z jego strony!

Lecz nie groźniejsze od moich

dla jego osoby.

Nigdy w tyle nie pozostawałem!

Nawet wtedy kiedy sił już nie miałem-

wszystko na bieżąco mu wyrównywałem!

Walka ta była ciężka bo każdy z nas

poddać się nie chciał i piłował nadal

wykonując swoje chwyty z różnych stron

słychać było dwustronne okrzyki!

A ja ledwo dysząc razem z nim-

się chwiałem

prowadząc walkę opętańczą-

już tylko z moim ciałem!

Mobilizacje nadal miałem

bo wygrać tak czy inaczej chciałem!

Mimo wszystkiemu parłem dalej

i wyparłem ostatecznie …

zabierając się za drugie danie!

W drugiej walce było jakoś łatwiej

Choć nie mówię, że do końca gładko ;)

Gdy ważny etap zdobyłem

natychmiast w się mocno uwierzyłem!

Nawet gdy z narożnika wyłonił się przeciwnik nietypowy

bo zbytnio napalony!

Stoicki spokój zachowałem

i do boju z klasą się poderwałem!

I ową walkę wygrałem!

I oto było drugie danie- te godne lanie.

Myślę teraz będzie finał
-czeka mnie ciekawe lanie.

Lecz zwiodło mnie to oczekiwanie

wstępując radośnie na ring
mego zawodnika zmiotłem w pył!

Już się tyko z nim bawiłem!

I na łopatki cztery kilkakrotnie

Powaliłem. I wygrałem.

Wdzięcznie rękę jemu uściskałem.

W ciężkich bojach stoczonych

poniosły szkody obie strony

lecz ja zwycięski na zdrowych nogach

stanąłem dumnie z ręką w górze.

*