Dwa światy

a3, pastels, ołówek

a4, świecówki, ołówek

*

-Masono politycy w potylicy-

*

Kompromitacja!

W niemocy ciemnoty niemoty zastanej

Od lat pławiłaś się i nie ukrywajmy, że tera czasami też!
Z nie winy swej- taki krzyż lub mózgu marazm serc!
Lecz co nie zabije wzmocni Cię i mnie
Trza działać wierząc nadal!

Pokaż Polsko na co Cię stać!

Konfrontacja?

Wiem. Ryzyko jest dla Ciebie wybawieniem!

A potrafisz wiele! Jak zmobilizujesz pokłady potencji swej!

Strach?

Odrzuć go proszę Cię Polsko!

Odważna jesteś i harda kiedy trzeba!
Odwagi Twej czasem niepoprawianej
Zaznaliśmy raz nie jeden! (Mając-
Miałaś za nic miarę sił na zamiar)
Trza tylko taktyczki i uporu maniaka.

Pokaż proszę, na co Cię stać!

Na co...NAS stać!
Spójrzmy w dal!
Zrzucając jarzma kram

Zamieniając sznur w złoty róg!

Walczmy nawet gdy w niepodległym stanie!
Bo to może być dla społeczeństwa zmyła
Czuwajmy bo nie znamy dnia ni godziny!
Bo nie wiadomo kiedy wparują obce chamy
Trza trzymać puls na ręku tętna Twego (NASZEGO!)
Cel tętni tętnem współistnienia naszego- czujnieczynnego!

By nie było:
"Miałeś chamie złoty róg
Ostał Ci się jeno sznur".

Diablo

Pejper, tech. mix

Diabeł

To już było!

To już się wydarzyło!

Owa scena co przedstawia owy seans

Duszy znany nagle został rozpoznany:

Płaszczem ciemnym i kitką krótką

Za kotarą gęstej smugi pedalskiej cygaretki

Skrywane w mroku oblicze dało ochronę

Przed ostatecznym zdemaskowaniem

Niepewnego, żałosnego bycia stanu- Diabeł!

W Łazienkach, na ławeczce

Tajemniczo niepozorny

Pewnie siedzący i swobodnie ze mną...

Rozmawiający zauroczony boskim tworem

Śmiał jako człowiek ku pysze swojej

W swym tupecie bezinteresownie pomóc.

Czyż w imię sztuki coś w nim drgnęło?

Widząc w mym dziele zgrzytów wiele

Chciał się zająć mną stosownie

Od pracy u podstaw na karteczce

Zarysował mi swą lekcje.

Pytam nadal?

Czy bezinteresownie?

Jak powiadał mój tata:

„fałsz, obłuda…”!

Mężczyzna nigdy bezinteresowny wobec kobiety!

A ja:

Ludźmi pod szatańską batutą kieruje dusza lecz popsuta.

+

Byłem silny

Dech, pasteles

Byłem silny- nadal jestem.

W młodości chłopcem silnym byłem

a na obliczu wyraz mej pewności codzienne gościł.

Gdy do szkoły chadzałem nauczyłem się nauk ściśle

gdyż mym rozumem potrafiłem objąć je wszystkie! w sposób nie pojęty.

Aż nauczyciele i koledzy ze zdziwienia przejrzystego myślenia
rozstępowali się oglądając mnie w pełnej okrasie.

Dech wstrzymywali z podziwu ogromnego gdy swym głosem przemawiałem
a mowy często im przedstawiałem wśród rozentuzjazmowanego tłumu.

Widząc za razem w oczach bliskich łzy i iskry, że z wrażenia włosy im stawały dęba!

Wtedy panowała cisza niczym nie zmącona. Nikt nie wiedział czego się spodziewać.

Za to mnie cenili dlatego na prowadzenie lekcji wysyłany byłem do klas innych.

Wszystko gładko wykładałem  i za występ solo oklaskiwany byłem gromko!

Na konkursy chętnie się zgłaszałem i zawsze szanse na tryumf wielki miałem.

Na turniej literacki miast rozprawki-pół powieści napisałem! A niestety nie pokazałem.

W olimpiadach nauk ścisłych dawałem nieźle radę

przytłaczając innych mym twórczym zapałem.

W  każdej dziedzinie w szkole czy poza nią najlepszy byłem dlatego częste bitwy staczałem

A miałem ku temu skłonności nie lada gdyż me ciało miało herosa miano!

Każdemu komu wątpić w mą potencje się zachciało natychmiast mu się obrywało!

Urywając mu za razem  jego błędne co do mej osoby mniemanie.

Zawsze byłem pewny swego tak jak dziś mimo mego stanu nędznego.

Oczywiście nie przeze mnie zgotowanego!

Bo gdybym samemu sobie był inaczej mój żywot wyglądał by .

Nadal trwam z mą pewnością ku wygranej.

Lecz nie sam!

Bo owe predyspozycje życiowe darował mi Pan!
Co we mnie uwierzył i nadal pokłada wiarę.

A kłody pod nogi to szatana sprawka!
Z którym wiecznie staczam boje co dumą napawa
Co nie czyni ze mnie przebrzydłego pyszałka.

*

Profil perdu (ćwierćprofil)

a3 papier, ołówek, świecówki

En trois quarts (z twarzą zwróconą w bok)

a3 papir, ołowek, świecówki

Profil naukowca

a3 papier, ołówek, świecówki

Praca

W pracy swego życia nie stracę!

Z wyżyn czynu nie spadnę na niziny

Leniuchów z brzuchami do góry nogami

Nie zatonę w destrukcyjnym tonie

Gdy w pocie czoła tylko z Bogiem!

W namyśle

a3 papier, ołówek, świecówki 

Jarzmo

Czyżby jarzmo, które dźwigać muszę

Lub ciągnąć wciąż za sobą,

Da mi kiedyś swą zapłatę?

Czyż na darmo z bólem znoszę tak cierpliwym

swą ofiarę?

Czy odwdzięczy mi się za to lud

Choć trochę?

A memu sercu czy mej istocie uczyni zadość?

Choć trochę?

Boże pomóż mi

Choć trochę.

Może jest to wola Boża

Dla mnie specjalnie zesłana?

Grzechem więc mym wielkim

Żądać owych zapłat

Dlatego żyć w pokorze muszę!

Tworzyć pomimo codziennej doznawanej katusze

A umrzeć wtedy kiedy Bóg mi powie

Kiedy muszę.

a3 papier, ołówek, świecówki 

En face (frontalnie) w transie

a3 papier, ołówek, świecówki

Zanim otworzę oczy

Zanim oczy otworzę

Kładąc kres temu co mnie powalił

Zatańczę niebywale

Przekroczę przestrzeń niewidoczną

Tchnąć w nią nieskończoność- dość ulotną

Tak przewrotną

Bez ratunku i w pochwale

Wić się będę z radosnym powołaniem

Pośród tłumu pustki

nagłośnionej ciszy

Będę ją zakłócać

Z podniesionym czołem

Do utraty tchu

Aż spadnę i otworze oczy

Wnet posłyszysz me nie -wesołe

Egzystencjalne okrzyki

Ola zmarkotniała

a4 papier, węgiel, świecówki

Chrapanie

Kiedy chrapania nadejdzie kres

Ja będę mogła położyć się

Wtedy ogarnie mnie sen

I żaden krzyk nie przebudzi mnie

Twardym snem znajdę ukojenie

I niczym marzyciel wielki

Będę śniła na jawie pośród

Pięknych czy mocnych wrażeń

Silna i wypoczęta od nowa wstanę

By zmęczyć się chaosem wokół mnie.

Targi sztuki Sochaczew

Foto by Ertman Tomasz

Foto by ja

Tak było.