Wianek

Pastels, papier pakov

O dzieło!

Malujący pędzel rozkłada mnie na czynniki pierwsze

Myślami rozcięczając doszczętnie to co mętne!

Godną potępienia pracy

Po czasie dystans wytwarza się

I sens- co trwogi duszy złagodzeniem

I pocieszenie- co z mym dziełem jest godzeniem

A tym samym rozejm z Bogiem

Bo gardząc pracą, godzę w dzieło boże

Gdy na mój obraz rzucam obelg plagę

Bo nakłania do tego skrzętnie diabeł!

Chcę się cieszyć z mego dzieła!

Chcę by Bóg to mógł ze mną podzielać.

Cenne jest co wychodzi z głębi człowieka

Bo to zesłane na niego z wysokiego nieba.

Dla niego specjalnie

To dzieło.