Na wietrze

Brystol 100/70, tech. mix.

My
Na wietrze popłyniemy
i się w się rozpłyniemy!
w powietrze wiecznie
pływać będziemy
będąc jego składnikiem
po wsze scaleni
w się zanurzeni
wypełnimy się!
wzajemnie
nim i nami w Nas
na zawsze z Nim
i w Nim duszą
duszy Nas mas
wytworzy się big dusza!
ona jest!
wciąż tworzy się!
od zawsze na zawsze!
na cały wszechświat rozrasta się
ulepek z dusz- Nas
naszych dusz
a miejsca tego ciała niebieskiego
czułe-
to tam gdzie miłość złączyła ich
tych i tych
duchową wspòlnotą serc
gdzie ciała w ziemi to dust...
ale nie dusza !!!
a duszy zew
i jej bytu bieg
życia ciągu dalszego
w duszy wielkiej- obieg!

Dusza nie w ziemi!!!
O tym zapomnieli.
Każda dusza jest częścią czegoś wielkiego-
wiecznego.
Duszy nie da się zabić!
Tylko ciało.
Dusza nie umiera nigdy!
Nawet ta potępiona.
Co przed wzrokiem Boga Ojca uniżona
Ze wstydu za swe zło wiecznie kona.
Nie konając nigdy.
A tak ledwie ledwie się pałęta
w mrocznych kosmosu odmętach.
Samotnie łkając swą winę sromotnie.
Licząc i czekają do usr.... na zbawienie.

Ale kołysanka ciepła.
Niech kołysze, koi i ukoi.
Jak na morzu w koi.
Gdzie morze prawie stoi.
Łagodnym podmuchem w ucho.
Nie mdłą
a melodyjną melodyją
na dobranoc
Ci