Diablo czyha z ukrycia

Diablo czyha z ukrycia
a na ulicach wieje
znieczulica
więc
na oślep wręcz
czmychnęli do lasku
bez zbędnego hajsku
bo mieli w sobie
skarby niebywałe
rozgorzałe serce
wrzącym złotem .!.
co ich parzyło
więc
musieli
schłodzić się
nieco co nieco
więc
gdzieś
pod gałązkę
te dwoje
skryło się
i na ławeczce
jarali się
swym ogniem
ale by
nie doprowadzić
tak absolutnie
do klęski żywiołowej
bo by puścili
z dymem się
las nas cały
więc
wzięli
za rączkę się wnet
i zawiesili się
na lince "u Tarzana"

(me sekretne jeziorko wolskie ;-)
gdzie o porze potworze
mi tylko znanej
by nikt
nie przyłapał mnie
przypadkiem
czasem
zanurzonko
czynie se
niebywałe
w bożej chwale
i jak syrenka
pławie się w niej
w wodzie tajemnej tej)

i skąpały się pieski dwa .!. ;-)
siara lala la
si boom si bon
i ugasiły na chwilunie
swe paląco piekące
serduszka dymiące
a latarnia co stała
jak kołek
z wrażenia tego
wydarzenia
oniemiała cała
i zgasła
więc
oni wypaleni
w ciemnicy groźnej
zanurzeni
złapali się za rączki
bo zrozumieli
że to ich kuniec
smutnawy
nóżkami owinęli się
raz ostatni
i na dno o
jak titanic
to ciało
jedno szło szło
i prawie poszło
ło ło ło
ale .?.
jednak
latarnia się
w porę obudziła
i ich taflę emocji
mocnej a nocnej
oświeciła
srebrzystym
nadziei blaskiem
więc
ich serca rozgorzały
się nagle
i to jeszcze bardziej .!.
bo ich gały zakochane
to przejrzały
i jak lawa
z tej wody dla ochłody
wyłonili się
ba .!.
wybuchnęli wręcz .!.
jak krateru lawa
gdzieś wysoko
gdzie nie sięga oko
i na puszystą trawkę
buchnęli se radośnie
tuż przed brzaskiem
żegnając Morfika zacnego
pulsującym swym żywo
serca złotym blaskiem
co pod wodą z nimi
borykał brykał i fikał
i czuwał jak
Anioł Stróż
a wręcz
SAM
BIG BÓG .!.
bo tym razem
ich dwoje ugościł
tych zacnych gości
w podwodnej swej
krainie morficznej
a bajecznej
że hej .!. :-) .!.

był tylko śliczniutki ich
wodny sen>

Dobranocka Ci i Cię